پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی
رفتار حرکتی
2538-273X
2538-5593
11
35
2019
03
21
تحکیم مبتنیبر ثبات در حافظة حرکتی پنهان
17
34
FA
الهه
هاشمی آهویی
دانشجوی دکتری رشد و تکامل و یادگیری حرکتی، دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات تهران
elahehashemi15@gmail.com
فرهاد
قدیری
0000-0002-1884-4899
استادیار رفتار حرکتی، دانشگاه خوارزمی
ghadiri671@gmail.com
سید محمد کاظم
واعظ موسوی
استاد رفتار حرکتی، دانشگاه امام حسین
mohammadvaezmousavi@chmail.ir
10.22089/mbj.2018.1433
<strong>مدت زمان سپریشده پس از یادگیری یک تکلیف توالی حرکتی حافظه پنهان، از تحکیم آن حمایت میکند؛ اما هنوز مشخص نیست که آیا این گذر زمان و فعالیت انجامشده در این دورة زمانی موجب تثبیت یا افزایش در عملکرد توالی حرکتی میشود یا خیر؛ بنابراین، هدف مطالعة حاضر، ارزیابی دورة زمانی با مداخلات خاص بر تحکیم حافظة پنهان در انسان بود. بدینمنظور، 45 نفر از افراد داوطلب تکلیف تطبیق رنگ زنجیرهای را در سه بلوک 150 کوششی اجرا کردند و سپس، بهصورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. گروه اول پس از گذشت یک ساعت و گروه دوم پس از گذشت شش ساعت در تکلیف متقابلة شست شرکت کردند. گروه سوم هیچ تکلیف مداخلهای دریافت نکردند. سپس، هر سه گروه پس از گذر 24 ساعت از تکلیف هدف، در آزمون یادداری شرکت کردند. نتایج آزمون یادداری گروههای موردبررسی اختلاف معناداری را بین اکتساب و یادداری تکلیف تطبیق رنگ زنجیرهای نشان نداد. یافتة پژوهش حاضر میتواند بیانگر این نکته باشد که حافظة حرکتی پنهان بلافاصله پس از یادگیری تثبیت میشود و انجام تکلیف تداخلی متقابلة شست و گذر زمان اثری افزایشی یا کاهشی بر حافظة حرکتی پنهان ندارد. درواقع، تحکیم این حافظه مبتنیبر ثبات است.</strong>
یادگیری حرکتی پنهان,تثبیت حافظه,تکلیف توالی حرکتی متناوب
https://mbj.ssrc.ac.ir/article_1433.html
https://mbj.ssrc.ac.ir/article_1433_e4ecfb24269df90240c4701b17e6caee.pdf
پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی
رفتار حرکتی
2538-273X
2538-5593
11
35
2019
03
21
تأثیر تحریک موزون دیداری بر پارامترهای کینماتیکی راهرفتن بیماران مبتلابه مالتیپل اسکلروزیس
35
48
FA
منصوره
شهرکی
دانشجوی دکتری رفتار حرکتی، دانشگاه فردوسی مشهد
mansoureshahraki@yahoo.com
مهدی
سهرابی
0000000248203486
استاد رفتار حرکتی، دانشگاه فردوسی مشهد
sohrabi@um.ac.ir
حمیدرضا
طاهری تربتی
استاد رفتار حرکتی، دانشگاه فردوسی مشهد
hamidtaherii@gmail.com
کریم
نیکخواه
دانشیار مغز و اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
nikkhahk@mums.ac.ir
ملیحه
نعیمی کیا
استادیار رفتار حرکتی، پژوهشگاه علوم ورزشی، تهران، ایران
mnkia_1@yahoo.com
10.22089/mbj.2018.1434
<strong>هدف این مطالعه، بررسی تأثیر تحریک موزون دیداری بر پارامترهای کینماتیکی راهرفتن بیماران مبتلابه </strong><strong>مالتیپل اسکلروزیس</strong><strong> بود. تعداد 18 بیمار مبتلابه </strong><strong>مالتیپل اسکلروزیس </strong><strong>(پنج مرد و 13 زن) با امتیاز گسترشیافتة وضعیت ناتوانی سه تا شش به شیوة نمونهگیری دردسترس و هدفمند انتخاب شدند. بیماران بهصورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. برای گروه تجربی، تمرینات شامل راهرفتن با تحریک موزون دیداری و برای گروه کنترل، شامل راهرفتن بدون تحریک بود. تمرینات بهمدت سه هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه 30 دقیقه انجام شدند. قبل و بعد از تمرینات، طول گام، زمان گام، زمان دواتکایی، آهنگ و سرعت راهرفتن توسط دستگاه تجزیهوتحلیل حرکتی اندازهگیری شد. تحلیل دادهها با استفاده از مدل آنالیز کوواریانس و روش ناپارامتری بوتاسترپ در مدل آنالیز کوواریانس انجام شد. یافتهها نشان داد که تمرین راهرفتن با تحریک موزون دیداری به 36 درصد بهبودی در طول گام، 22 درصد در زمان گام، 41 درصد در زمان دواتکایی، 29 درصد در آهنگ و 80 درصد در سرعت راهرفتن بیماران مبتلابه مالتیپل اسکلروزیس منجر شد؛ اما بین گروه تجربی و گروه کنترل تفاوت معناداری در بهبود طول گام، زمان گام، زمان دواتکایی، آهنگ و سرعت راهرفتن مشاهده نشد (</strong><strong>P > 0.05</strong><strong>)؛ بنابراین، تمرین راهرفتن با تحریک موزون دیداری را میتوان بهعنوان یک روش درمان مکمل برای بهبود عملکرد راهرفتن بیماران مبتلابه مالتیپل اسکلروزیس پیشنهاد کرد.</strong>
مالتیپل اسکلروزیس,راهرفتن,تحریک موزون دیداری
https://mbj.ssrc.ac.ir/article_1434.html
https://mbj.ssrc.ac.ir/article_1434_2b6dda46052f59dc153a2f056db5b06f.pdf
پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی
رفتار حرکتی
2538-273X
2538-5593
11
35
2019
03
21
بررسی میزان یادگیری ایروبیک در دانشجویان کمتحرک با توجه به سبکهای شناختی
49
62
FA
فریبا
ملائی زنگی
0000-0002-9386-8807
کارشناسیارشد روانشناسی ورزشی، دانشگاه تبریز
f.mollaei.z17@gmail.com
مهتا
اسکندرنژاد
0000-0002-2136-0465
دانشیار رفتارحرکتی، دانشگاه تبریز
m.eskandarnejad@tabrizu.ac.ir
زهرا
فتحی رضائی
استادیار رفتارحرکتی، دانشگاه تبریز
z.fathirezaie@tabrizu.ac.ir
10.22089/mbj.2017.3404.1416
<strong>هدف </strong><strong>پژوهش حاضر، </strong><strong>بررسی</strong><strong> میزان یادگیری ایروبیک در دانشجویان کمتحرک با توجه به سبکهای شناختی بود. بدینمنظور، 24 دانشجوی کمتحرک دختر با میانگین سنی (3/22 </strong><strong>و انحراف استاندارد 187/1 به شیوة دردسترس انتخاب شدند و در سه گروه سبک شناختی (هر گروه هشت نفر) قرار گرفتند. هر سه گروه بهمدت 16 جلسة یکساعتی تحتآموزش ایروبیک ماراتن قرار گرفتند </strong><strong>و سه مربی ایروبیک میزان یادگیری آنها را ارزیابی کردند. </strong><strong>دادهها به کمک روش آماری تحلیل واریانس (اندازهگیری مکرر) بررسی شدند. نتایج نشان داد که شرکتکنندگان مستقل از زمینه (</strong><strong>P = 0.09</strong><strong>) در مقایسه با شرکتکنندگان وابسته به زمینه</strong><strong> و بیطرف </strong><strong>در مراحل یادداری و انتقال عملکرد بهتری داشتند و میزان یادگیری آنها بیشتر از دو گروه دیگر بود.</strong><strong> میتوان نتیجه گرفت که شرکتکنندگان مستقل از زمینه بهدلیل پردازش خودکار، استفادة مؤثر از اطلاعات بدنی و عوامل شناختی متفاوت ممکن است مهارتهای حرکتی را سریعتر یاد بگیرند.</strong>
ایروبیک,یادگیری,سبکهای شناختی
https://mbj.ssrc.ac.ir/article_1435.html
https://mbj.ssrc.ac.ir/article_1435_f5c26d4509bfe3d72881239e4b740587.pdf
پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی
رفتار حرکتی
2538-273X
2538-5593
11
35
2019
03
21
تأثیر سه رویکرد آموزشی بر عملکرد بازی بسکتبال در دانشجویان پسر
63
84
FA
برهان الدین
قاری
دانشجوی دکتری رفتار حرکتی، دانشگاه ارومیه
ghari.pe@gmail.com
حسن
محمدزاده
0000-0002-6060-1479
دانشیار رفتار حرکتی، دانشگاه ارومیه
ha.moha64@gmail.com
مالک
احمدی
استادیار رفتار حرکتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه
m.ahmadi@iaurmia.ac.ir
10.22089/mbj.2017.3672.1444
<strong>هدف پژوهش حاضر، تعیین تأثیر سه رویکرد آموزشی مبتنی بر تاکتیک، ترکیبی و تکنیک به تاکتیک (سنتی)</strong><strong>بر تصمیمگیری، اجرای مهارت، حمایت و یادگیری تکنیکهای پایهای بسکتبال بود. پژوهش ازنوع نیمهتجربی بود که در یک طرح پیشآزمون- میانآزمون- پسآزمون- یادداری- انتقال درمدت هشت هفته اجرا شد. شرکتکنندگان 45 دانشجوی پسر بودند که به سه گروه مبتنی بر تاکتیک (15 نفر)، ترکیبی (15 نفر) و سنتی (15 نفر) تقسیم شدند و در 18 جلسة آموزش بسکتبال شرکت کردند. نتایج نشان داد که دو گروه مبتنیبر تاکتیک و ترکیبی در تصمیمگیری و حمایت نسبت به گروه سنتی بهتر بودند؛ اما در آزمونهای مهارتی ایفرد، گروه ترکیبی و سنتی بهتر عمل کردند. یافتهها پیشنهاد میکنند که مدلهای آموزش مبتنیبر تاکتیک و استفاده از فرایند پرسش و پاسخ درقالب بازیهای تعدیلشده روش تمرینی مناسبی برای ارتقای عملکرد بازی در دانشجویان هستند و بهنظر میرسد که این پیشرفت قابلیت انتقال بیشتری به شرایط بازی واقعی را دارد.</strong>
آموزش بازی مبتنیبر تاکتیک,بازی تعدیلیافته,عملکرد بازی
https://mbj.ssrc.ac.ir/article_1436.html
https://mbj.ssrc.ac.ir/article_1436_34827876b111cd589713aaafd4f914d8.pdf
پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی
رفتار حرکتی
2538-273X
2538-5593
11
35
2019
03
21
تأثیر نوع کانون توجه و فراوانی بازخورد بر دانش آشکار و یادگیری پرتاب آزاد بسکتبال
85
102
FA
مجید
پهلوان یلی
دانشجوی دکتری یادگیری حرکتی، دانشگاه تهران
majiedyali@ut.ac.ir
مهدی
شهبازی
0000-0002-2148-4150
دانشیار یادگیری و کنترل حرکتی، دانشگاه تهران
shahbazimehdi@ut.ac.ir
سید مهدی
آقاپور حصیری
استادیار یادگیری و کنترل حرکتی، دانشگاه تهران
aghapour@ut.ac.ir
شهزاد
طهماسبی بروجنی
0000-0002-0875-3993
دانشیار یادگیری و کنترل حرکتی، دانشگاه تهران
shahzadtahmaseb@ut.ac.ir
علی
شمسی ماجلان
استادیار حرکات اصلاحی و آسیبشناسی ورزشی، دانشگاه گیلان
shamsi@guilan.ac.ir
10.22089/mbj.2017.4225.1505
<strong>هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر نوع کانون توجه و فراوانی بازخورد بر دانش آشکار و یادگیری پرتاب آزاد بسکتبال بود. تعداد 50 دانشآموز به روش نمونهگیری دردسترس بهعنوان نمونة پژوهش انتخاب شدند. بعد از اجرای پیشآزمون، آزمودنیها به روش تصادفی در پنج گروه آزمایشی (بازخورد تمرکز درونی با فراوانی 100 درصد، بازخورد تمرکز درونی با فراوانی 33 درصد، بازخورد تمرکز بیرونی با فراوانی100 درصد، بازخورد تمرکز بیرونی با فراوانی 33 درصد و کنترل) قرار گرفتند. در مرحلة اکتساب، گروههای آزمایشی شش دستة 10 کوششی (هر روز دو دستة 10 کوششی و درمجموع، 60 کوشش) در یک هفته و در سه جلسة آموزش انجام دادند؛ بهطوریکه کانون توجه مرتبط با بازخورد (درونی یا بیرونی) را با فراوانی (33 درصد یا 100 درصد) دریافت کردند. بعد از 72 ساعت، آزمونهای یادداری و انتقال با دستههای 10 کوششی و سنجش دانش آشکار آزمودنیها انجام شد. دقت پرتاب با روش هاردی و پارفیت (1991) و دانش آشکار ازطریق پرسشنامه ارزیابی شد. براساس نتایج، تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر تأثیر معنادار دستة کوشش را در همة گروههای آزمایشی پژوهش بهجز گروه کنترل نشان داد (</strong><strong>0.05</strong><strong> > </strong><strong>P</strong><strong>). تفاوت معناداری بین گروههای پژوهش در آزمونهای یادداری و انتقال مشاهده شد (</strong><strong>0.05</strong><strong> ></strong><strong>P </strong><strong>). بین نوع دانش آشکار گروههای تمرکز بیرونی و درونی تفاوت معناداری بود (</strong><strong>0.05</strong><strong> > </strong><strong>P</strong><strong>)؛ اما بین تعداد آنها تفاوت معناداری وجود نداشت (</strong><strong>0.05</strong><strong><</strong><strong> .(P</strong><strong>یافتهها نشان داد که در گروههای بازخورد تمرکز بیرونی، تجمع معنادار دانش آشکار بیرونی مانع از تجزیة فرایندهای خودکار میشود.</strong>
کانون توجه بازخورد,فراوانی بازخورد,دانش آشکار,یادگیری حرکتی,پرتاب آزاد بسکتبال
https://mbj.ssrc.ac.ir/article_1437.html
https://mbj.ssrc.ac.ir/article_1437_d9befbfc5f690c08ecf09fe306ae08e8.pdf
پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی
رفتار حرکتی
2538-273X
2538-5593
11
35
2019
03
21
تأثیر جفتشدگی ویژگی شخصیتی رقابتجویی و غیررقابتجویی و محیط تمرینی در تمرین مشاهدهای بر یادگیری پرتاب دارت
103
116
FA
مهرانگیز
خاکسار بلداجی
کارشناسیارشد یادگیری و کنترل حرکتی، دانشگاه اصفهان
mehrangizkhaksar@gmail.com
مهدی
رافعی بروجنی
0000-0001-8139-6139
استادیار رفتار حرکتی و مدیریت ورزشی، دانشگاه اصفهان
m.rafei@spr.ui.ac.ir
احمدرضا
موحدی
0000-0002-2313-4752
استاد رفتار حرکتی و مدیریت ورزشی، دانشگاه اصفهان
armovahedi@yahoo.com
10.22089/mbj.2017.4539.1533
<strong>هدف از انجام این پژوهش، تعیین </strong><strong>تأثیر جفت شدگی ویژگی شخصیتی رقابتجویی و غیررقابتجویی و</strong><strong>محیط تمرینی در تمرین مشاهده</strong><strong></strong><strong>ای بر اکتساب، یادداری و انتقال پرتاب دارت بود. تعداد 60 دانشآموز دختر مقطع متوسطه با دامنة سنی 12 تا 15 سال به روش نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند و براساس امتیاز کسبشده از</strong><strong> پرسشنامة سوگیری ورزشی گیل و دیتر (1988)</strong><strong> در چهار گروه رقابتجو و غیررقابتجو با تمرین مشاهدهای محیط رقابتی و نیز رقابتجو و غیررقابتجو با تمرین مشاهدهای محیط غیر رقابتی قرار گرفتند. پس از پیشآزمون، آزمودنیها به</strong><strong>مدت چهار هفته، هر هفته دو جلسه و در هرجلسه دو بار به مشاهدة محیطهای موردنظر پرداختند.</strong><strong>بلافاصله پس از اتمام دورة تمرین، از هر چهار گروه آزمون یادداری فوری و </strong><strong>یک هفته پس از آن، </strong><strong>آزمون</strong><strong> یادداری تأخیری و انتقال</strong><strong> گرفته شد. دادهها با آزمون تحلیل کوواریانس تحلیل شدند</strong><strong>.</strong><strong> نتایج نشان داد که در مرحلة یادداری و انتقال، </strong><strong>در محیط رقابتی و غیررقابتی تفاوت معناداری بین ورزشکاران گروه رقابتجو و غیررقابتجو وجود داشت و میانگین امتیاز پرتاب دارت در آزمودنیهای با ویژگی شخصیتی همسان با محیط بیشتر بود. براساس </strong><strong>دیدگاه تعاملی، وقتی سطح رقابتجویی افراد با سطح رقابت محیط تمرین در تعامل مثبت و صحیحی قرار میگیرد، بهترین سطح عملکرد را از خود نشان میدهند.</strong>
تمرین مشاهدهای,محیط تمرینی رقابتی,محیط تمرینی غیررقابتی,ویژگی رقابتجویی و غیررقابتجویی
https://mbj.ssrc.ac.ir/article_1438.html
https://mbj.ssrc.ac.ir/article_1438_96f69d1e2df088a94f4b113571484707.pdf
پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی
رفتار حرکتی
2538-273X
2538-5593
11
35
2019
03
21
اعتباریابی نسخۀ فارسی آزمون شاخص راهرفتن پویا در بیماران مبتلابه مولتیپل اسکلروزیس (نسخۀ چهار موردی)
117
132
FA
ولی اله
کاشانی
استادیار رفتار حرکتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
vkashani@semnan.ac.ir
فاطمه
دهستانی
دانشجوی کارشناسیارشد رفتار حرکتی دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
fateme.dehestani23@gmail.com
محمدعلی
سلطانیان
استادیار رفتار حرکتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
soltanian1345@gmail.com
10.22089/mbj.2018.4673.1550
<strong>برای بررسی تحرک و تعادل حرکتی، ابزار روا و پایا و سازگار با فرهنگ لازم است. هدف پژوهش حاضر، اعتباریابی نسخۀ فارسی آزمون شاخص راهرفتن پویا (نسخۀ چهارموردی) در بیماران مولتیپل اسکلروزیس با و بدون سابقۀ افتادن بو</strong><strong>د. </strong><strong>پژوهش حاضر ازنوع زمینهیابی بود. بدینمنظور، 55 نفر از همة بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شهرستان یزد در سال 1395، انتخاب شدند و نسخۀ فارسی آزمون شاخص راهرفتن پویا را تکمیل کردند. با استفاده از روش بازترجمه درستی ترجمۀ ابزار تأیید شد. از تحلیل عاملی تأییدی، ضریب آلفای کرونباخ و ضریب همبستگی درونطبقه</strong><strong></strong><strong>ای، بهترتیب برای بررسی روایی سازۀ عاملی، همسانی درونی و ثبات زمانی استفاده شد.</strong><strong>نتایج پژوهش نشاندهندۀ برازش مطلوب نسخۀ فارسی آزمون شاخص راهرفتن پویا (نسخۀ چهارموردی) در بیماران مولتیپل اسکلروزیس بود؛ بهطوری</strong><strong></strong><strong>که شاخصهای برازندگی (رمزی برابر با 08/0، سی.اِف.آی. برابر با 99/0 و تی.اِل.آی. برابر با 97/0)، همسانی درونی برابر با 93/0 و پایایی زمانی برابر با 70/0، بهترتیب بیانگر روایی سازۀ عاملی و پایایی مطلوب (درونی و زمانی) نسخۀ فارسی آزمون شاخص راهرفتن پویا (نسخۀ چهارموردی) در بیماران مولتیپل اسکلروزیس بودند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که نسخۀ فارسی آزمون شاخص راهرفتن پویا (نسخۀ چهارموردی) در بیماران مولتیپل اسکلروزیس ابزاری روا و پایا است؛ بنابراین، می</strong><strong></strong><strong>توان از آن در محیطهای بالینی، درمانی و پژوهشی برای بررسی وضعیت تعادلی بیماران مولتیپل اسکلروزیس که درمعرض خطر زمینخوردن هستند، استفاده کرد.</strong>
پایایی,روایی,شاخص راهرفتن پویا,مولتیپل اسکلروزیس
https://mbj.ssrc.ac.ir/article_1441.html
https://mbj.ssrc.ac.ir/article_1441_fcf13aba36697ff1957307a3e876de72.pdf
پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی
رفتار حرکتی
2538-273X
2538-5593
11
35
2019
03
21
تأثیر سبکهای فرزندپروری بر مهارتهای حرکتی بنیادی کودکان پنج تا شش سال
133
150
FA
حمید
لطفی
کارشناسیارشد رفتار حرکتی، دانشگاه خوارزمی
hamid.s.l.n70@gmail.com
شهاب
پروین پور
0000-0003-2142-3347
استادیار رفتار حرکتی، دانشگاه خوارزمی
shahabpr@gmail.com
ندا
شهرزاد
استادیار رفتار حرکتی، دانشگاه خوارزمی
neda.shahrzad@gmail.com
10.22089/mbj.2018.4872.1567
<strong>هدف پژوهش حاضر، مقایسة اثر سبکهای فرزندپروری بر مهارتهای حرکتی بنیادی کودکان پنج تا شش ساله بود. تعداد 110 کودک از مهدکودکهای تهران، بهصورت خوشهای چندمرحلهای بهعنوان نمونة آماری انتخاب شدند. سبکهای فرزندپروری مقتدرانه، مستبدانه و سهلگیرانه ازطریق پرسشنامة سبکهای فرزندپروری رابینسون و مهارتهای حرکتی بنیادی ازطریق آزمون رشد حرکتی درشت سنجیده شدند. نتایج نشان داد که اثر سبکهای فرزندپروری بر مهارتهای حرکتی بنیادی با توجه به جنسیت متفاوت است؛ بهطوریکه عملکرد پسران در سبک فرزندپروری سهلگیرانه و عملکرد دختران در سبک فرزندپروری مستبدانه بهتر بود (</strong><strong>P < 0.05</strong><strong>)؛ بنابراین، با توجه به ارتباط سبکهای فرزندپروری و مهارتهای حرکتی بنیادی کودکان، باید اقداماتی درجهت افزایش آگاهی والدین درزمینة نحوة تربیت فرزندانشان انجام شوند.</strong>
سبکهای فرزندپروری,مهارتهای حرکتی بنیادی,کودکی
https://mbj.ssrc.ac.ir/article_1439.html
https://mbj.ssrc.ac.ir/article_1439_adf15600eebbf43d602e932b7ee40835.pdf