رفتار حرکتی

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اعضای هیات تحریریه

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

هزینه های دریافت نشریه

راهنمای نویسندگان

فرم ها

فرایند پذیرش مقالات

اثر تمرین در آب به همراه دلفین و بدون دلفین بر مهارت های حرکتی درشت کودکان هشت سالۀ مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتر‌ی پردیس بین‌الملل کیش، دانشگاه تهران

2 دانشیار دانشگاه تهران

چکیده

هدف از پژوهش حاضر، مطالعۀ اثر تمرین در آب به­همراه دلفین و بدون دلفین بر مهارت­های حرکتی درشت کودکان هشت سالۀ مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم می­باشد. آزمودنی­ها، 10 کودک هشت سالۀ مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم در جزیرۀ کیش بودند که به­صورت تصادفی در دو گروه تمرین در آب به­همراه دلفین و تمرین در آب بدون دلفین قرار گرفتند. جمع­آوری داده­ها از طریق آزمون برونینکس ـ اوزرتسکی انجام گرفت و آزمودنی­های هر دو گروه پس از پیش­آزمون که اجرای آزمون برونینکس ـ اوزرتسکی بود، به­مدت 16 جلسه برنامۀ اسپارک را در خشکی انجام دادند. علاوه­براین، گروه تمرین در آب به­همراه دلفین پس از اجرای برنامۀ اسپارک، به تمرین در آب به­همراه دلفین پرداخت؛ درحالی­که گروه دیگر به اندازه گروه تمرین در آب به فعالیت در آب بدون حضور دلفین ­مشغول بود. ­در پایان جلسۀ شانزدهم،­ از آزمودنی­های هر دو گروه­ آزمون برونینکس ـ اوزرتسکی به­عمل آمد. تجزیه­و­تحلیل داده­ها از طریق آزمون تحلیل کوواریانس نشان می­دهد که پس از دورۀ تمرین، تفاوت معناداری در مهارت­های تعادل، قدرت و هماهنگی اندام فوقانی دو گروه مشاهده می­شود (P<0.05)؛ در­حالی­که­ در فاکتورهای سرعت دویدن، چابکی و هماهنگی دو­سویه­ تفاوتی مشاهده نمی­شود (P>0.05). همچنین، مقایسۀ نمرۀ کلی مهارت حرکتی درشت بر­اساس مجموع نمرات هر­یک از خرده­آزمون­ها بیانگر تفاوت معنادار گروه تمرین در آب به­همراه دلفین با گروه تمرین در آب بدون دلفین می­باشد (P<0.05). این یافته­ها تأیید مجددی است بر این نکته که تمرین در آب به­همراه دلفین موجب بهبود مهارت­های حرکتی درشت کودکان دارای اختلالات طیف اوتیسم می­گردد

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The effect of training in water with and without Dolphin on gross motor skills of 8 years old children with autism spectrum disorder

نویسندگان [English]

  • Mohammadreza Ashtari 1
  • Ahmad Farrokhi 2
  • Mahmood Sheikh 2
  • Mahdi Namazi Zadeh 2
  • Naser Naghdi 2

چکیده [English]

The aim of present study was survey the effect of training in water with and without Dolphin on gross motor skills of 8 years old children with Autism disorder spectrum. The subjects included 10 children (8 years old) who suffered with Autism spectrum disorder in Kish Island; who, assigned randomly to training in water with dolphin and training in water without dolphin groups. Bruininks-Oseretsky test was used for data collection. After pre-test according to Bruininks-Oseretsky test, subjects of both groups, practiced SPARK motor program for 16 sessions. The first group swam with dolphins after doing correct SPARK motor program; while, in the same time, other group training in water without dolphin. After training period, subjects participated in Bruininks-Oseretsky test. The analysis of data by ANCOVA showed that, there was significant difference in balance, strength and coordination of upper limbs factors (P<0.05) between two groups; while, there was no significant difference in sprint and agility and mutual coordination (P>0.05). The comparison of total score on gross motor skills according to total point of every subtest showed significant difference in training in water with dolphin with training in water without dolphin groups (P<0.05). This finding confirm that training in water with dolphins improve gross motor skills of children with autism spectrum disorders.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Autism
  • Training in water with dolphin
  • Strength
  • Balance
مراجع
1) اشتری محمدرضا­. ­اثر بازخورد خودکنترلی بر یادگیری تکلیفی پرتابی در کودکان10 سالۀ مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم شهر همدان­. نشریۀ رفتار حرکتی. 1394؛ 7(19):90ـ79.
2) American Psychology Association (APA). Diagnostic and statistical manual- text revision. Chicago­ I. L. Assoc. 2012; 1(1): 68.
3) Kientz M A, Dunn W. A comparison of the p­erformance of children with and without Autism on lattin, L. (1975). Not just horsing around. Performance. 1997; 3(1): 3-5.
4) Jasmhn E, Couture M, McKinley P, Reid G, Fombonne E, Gisel E. Sensory – motor and daily living skills of preschool children with Autism spectrum disorders. J Autism Dev Disord. 2009; 39(2): 231-41.
5) Anne M, Fred B, Steve C. Auditory characteristic of children with Autism. Ear Hear. 2006; 27(4): 430-41.
6) Corbett B A, Abdullah M. Video modeling: Why does it work for children with autism? J Early Intensive Behav Intervention. 2005; 2(1): 2-8.
7) Kelin A. Autism and Asperger syndrome: An overview. Rev Bars Psiquiatr. 2006; 20(1): 3-11.
8) Israel A C, Wicks-Nelson R. Behavior disorders of childhood. Prentice Hall PTR. 1983; 499(22): 19-35.
9) کوثری سعید، کیهانی فاطمه، حمایت­طلب رسول، عرب­عامری الهه. بررسی تأثیر یک برنامه از فعالیت­های بدنی منتخب ­بر رشد مهارت­های حرکتی کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ بیش­فعالی و کودکان اوتیسم. نشریۀ رشد و یادگیری حرکتی ـ ورزشی.­ 1391؛ 10(1): 26ـ18.
10) بخشی­پور الهام، رهنما نادر، سورتیجی حسین، اسکندری زهرا، ایزدی نجف­آبادی سارا. تأثیر برنامۀ تمرینی ایروبیک و بازی­درمانی گروهی بر تعادل کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش­فعالی. نشریۀ پژوهش در علوم توان­بخشی. 1392؛ (2)70:9ـ161.
11) Harvey W J, Reid G. Motor performance of children with attention deficit hyperactivity disorder: A preliminary investigation. Adapt Phys Active Q. 2003; 14(3): 189-202.
12) McKenzie T L, Alcaraz J E, Saliiis J F, Faucette F N. Effects of physical education program on children’s manipulative skills. J Teach Physic Educ. 1998; 17(3): 327-41.
13) Hodge S R, Murata N M, Porretta D L. Enhancing motor performance through various preparatory activities involving children with learning disabilities. Clin Kinesiol. 1999; 53(4): 76-82.
14) رهبان­فرد حسن. تأثیر یک برنامۀ حرکتی ویژه بر توانایی­های ادراکی ـ حرکتی دانش­آموزان پسر عقب­ماندۀ ذهنی آموزش­پذیر 13ـ10 سالۀ شهر تهران. پایان­نامۀ کارشناسی ارشد. ­­تهران: دانشگاه تهران، دانشکدۀ تربیت­بدنی و علوم ورزشی؛ 1377.
15) Veevers J. The social meanings of pets: Alternative roles for companion animals. Marriage and Family Review. 1985; 8(2): 11-30.
16) Mallon G P. Utilization of animals as therapeutic adjuncts with children and youth: A review of the literature. Child & Youth Care Forum. 1992; 21(1): 53-67.
17) Mallon G P. A study of the interactions between men, women, and dogs at the ASPCA in New York City. Anthrozoös. 1993; 6(1): 43-8.
18) Mallon G P. Some of our best therapists are dogs. Child & Youth Care Forum. 1994; 23(2): 89-101.
19) Barba B E. The positive influence of animals: Animal-assisted therapy in acute care. Clin Nurse Special. 1995; 9(4): 199-202.
20) Friedmann E­, Thomas S. Health benefits of pets for families. Marriage Fam Rev. 1985; 8(2): 191-203.
21) Wilson C. Psychological responses of college students to a pet. J Nerv Ment Dis. 1987; 175­(1): 606-­72.
22) Levinson B M. Human/ companion animal therapy. Am J Occup Ther. 1984; 51(7):     30-7. 
23) Blue G F. The value of pets in children’s life. Childhood Educ. 1986; 63(1): 84-90.
24) Lilly J C. Mental effects of reduction of ordinary levels of physical stimuli on intact, healthy persons. Psychiat Res Reports. 1956; 5­ (3): 1–9.
25) Nathanson D E. Dolphins and kids: A communication experiment. Congress proceedings of the XVI world assembly of the world organization for preschool education. 1980; Florida: Ocean World; Fort Lauderdale; 1980. P. 447-51. 
26) Nathanson D E. Long-term effectiveness of dolphin-assisted therapy for children with severe disabilities. Anthrozoös. 1998; 11(3): 22–32.
27) Nathanson D E. Using Atlantic bottlenose dolphins to increase cognition of mentally retarded children. In P. Lovibond & P. Wilson (Eds.), ­Clinical and Abnormal Psychology­. North Holland: Elsevier; 1989. P. 233-42.
28) Lukina L N. Influence of dolphin assisted therapy sessions on the functional state of children with psychoneurological symptoms of diseases. Hum Physiol. 1999; 25(6):         676-679.
29) Salgueiro E­, Nunes L­, Barros A­, Maroco J­, Salgueiro A I­,­ Santos M E D. Effects of a dolphin interaction program on children with autism spectrum disorders-an exploratory research. BMC Res Note. 2012; 5(199): 1-8.
30) Brickel C M. Initiation and maintenance of the human-animal bond: Familial roles from a learning perspective. Marriage Fam Rev. 1985; 8(3/4): 31–48.
31) بشارت محمدعلی، شریفی ماندانا، ایروانی محمد. بررسی رابطۀ سبک‌های دلبستگی و مکانیسم‌های دفاعی. نشریۀ روان­شناسی. 1380؛ (19): 45ـ33. 
32) Samadi A. A national study of the prevalence of autism among five-year-old children in Iran. J of Rehabilitation. 2011; 19(1): 68-73.
33) احمدی سید­جعفر، صفری طیبه، همتیان منصوره، خلیلی زهرا. بررسی شاخص­های روان­سنجی آزمون تشخیصی اوتیسم (GARS). نشریۀ پژوهش­های علوم شناختی و رفتاری. 1390؛ (1): 104ـ87.­ 
34) نوربخش پریوش، رضوانی اصل رضوان. تأثیر 10 هفته بازی­های دبستانی بر برخی توانایی­های ادراکی ـ حرکتی دانش­آموزان دختر پایۀ سوم ابتدایی شهر ماهشهر. نشریۀ المپیک. 1384؛ (29): 66ـ55. 
35) صالحی حمید، زارع­زاده مهشید، سالک بابک. روایی و پایایی نسخۀ فارسی پرسش­نامۀ مشاهدۀ حرکتی برای آموزگاران. نشریۀ روان­پزشکی و روان­شناسی بالینی ایران.1391؛ (3): 19ـ211. 
36) Hyson M T­, Newland P. Dolphins, therapy and autism. Sirius Institute; 2003. www.planetpuna.com.
37) Fine A H. Animal assisted therapy, theoretical foundations and guidelines for practice. 2en ed­. Academic Press; Amazon; 2006. P. 32-86. 
رفتار حرکتی
دوره 8، شماره 23 - شماره پیاپی 23
بهار 1395
خرداد 1395
صفحه 171-184
فایل ها
سابقه مقاله
  • تاریخ دریافت: 03 تیر 1394
  • تاریخ بازنگری: 19 مرداد 1394
  • تاریخ پذیرش: 19 مرداد 1394
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار