تحقیقات نشان دادهاند استرس مزمن موجب اختلال در نمو و عملکرد حرکتی میشوند، ازاینرو یافتن روشهایی برای تعدیل اثرات منفی استرس ضروری میباشد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین هوازی بر عملکرد حرکتی، هورمون رشد و شاخصهای آنتروپومتریکی در رتهای نر در معرض استرس مزمن بود. این مطالعه از نوع تجربی بوده که 40 سر رت نر سالم نژاد آلبینو – ویستار بر اساس وزن، بهصورت بلوکبندی تصادفی در 4 گروه کنترل (بدون استرس – بدون تمرین هوازی)، تمرین (تمرین هوازی- بدون استرس)، استرس (استرس- بدون تمرین هوازی)، تمرین هوازی- استرس قرار گرفتند. گروههای استرس و تمرین هوازی- استرس در معرض مداخله استرس از نوع بیحرکتی (3 ساعت در روز * 28 روز) قرار گرفتند. گروههای تمرین و تمرین هوازی- استرس، تمرین هوازی (30 دقیقه در روز * 28 روز) روی تردمیل انجام دادند. در پایان هفته چهارم، آزمون اپن- فیلد برای سنجش عملکرد حرکتی رتها انجام و خون حیوانات جهت اندازهگیری میزان هورمون رشد جمعآوری شد. نتایج تحلیل آماری دادهها نشان داد تمرین هوازی موجب بهبود عملکرد حرکتی، افزایش هورمون رشد و نمو طول پا شد. استرس نیز موجب اختلال در عملکرد حرکتی، وزن و نمو طول پا شد. تمرین هوازی موجب خنثی کردن اثر استرس در نمو طول پا شد، اما اثرات منفی استرس بر عملکرد حرکتی و وزن را از بین نبرد. در فاکتور قد و طول دست نیز تاثیر معنیداری مشاهده نشد. با توجه به نتایج تحقیق حاضر میتوان از تمرین هوازی بهعنوان عاملی مؤثر برای تعدیل اثرات مخرب استرس بر نمو طول پا استفاده کرد.