نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار، گروه تربیت بدنی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی ، تبریز، ایران
2 دانشیار گروه علوم رفتاری در ورزش، پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی
چکیده
ادبیات گستردهای از تکانشگری به عنوان یک عامل خطر مهم در وقوع جرم حمایت میکند. جوانانی که تکانشگری بیشتری دارند، ممکن است رفتارهای خطرناکی از خود نشان دهند. در این مطالعه، تأثیر یک برنامهی هشتهفتهای یوگا بر میزان تکانشگری و خطرپذیری مردان جوان مجرم بررسی شده است. 61 مرد جوان مجرم بهطور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله به مدت هشت هفته در برنامهی توانبخشی معمول به علاوه تمرین های یوگا و گروه کنترل فقط در برنامهی توانبخشی معمول شرکت کردند. دو گروه در ابتدای مطالعه و همچنین پس از 10 هفته با استفاده از آزمون برو/نرو و تکلیف قمار IOWA مورد ارزیابی قرار گرفتند. دو گروه از نظر ویژگی های جمعیت شناختی تفاوت معنی داری نداشتند. آزمون ANOVA و آزمون تعقیبی توکی عملکرد بهتری را برای گروه مداخله در تمامی خرده مقیاسهای آزمونهای قمار برو/ نرو و IOWA در مراحل بعد از مداخله و قبل و بعد از مداخله نشان دادند. میانگین زمان واکنش در آزمون برو-نرو و میانگین زمان کل تکلیف قمار آیوا در گروه مداخله پس از مداخله به میزان قابلتوجهی افزایش یافت. نتایج نشان داد برنامهی مداخلهی یوگا میتواند برای کاهش تکانشگری و تصمیمگیری پرخطر در مردان جوان مجرم سودمند باشد.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
The effect of yoga exercises on impulsivity and risky decision-making in young men offenders
نویسندگان [English]
- Amir Dana 1
- Amir Shams 2
1 Associate of professor, Department of physical education, Tabriz Branch , Islamic Azad university, Tabriz, Iran
2 Sport Sciences Research Institute of Iran
چکیده [English]
Extensive literature supports impulsivity as an important risk factor in crime. On the other hand, more impulsive young adults are more likely to show risky behaviors. In this study, we examined the impact of an 8-week yoga program on the degree of impulsiveness and risk-taking in young male offenders. Sixty-one young male offenders were assigned to the control or intervention group. The intervention group attended in the usual rehabilitation program plus yoga exercises for 8 weeks and the control group attended in a routine rehabilitation program. The two groups were evaluated at the beginning of the study and also after 10 weeks, using the go/no-go test and the IOWA gambling task. The two groups did not differ significantly in terms of demographic characteristics. ANOVA and Tukey post hoc test showed better performance for the intervention group in all subscales of the go/no-go and IOWA gambling tests at the postintervention, and pre- and postintervention stages, respectively. The mean reaction time in the go/no-go test and the mean total time of the IOWA gambling task in the intervention group significantly increased after the intervention. Our study demonstrated that a yoga intervention program may be useful to reduce impulsivity and risky decision-making in young male offenders.
کلیدواژهها [English]
- Impulsivity
- Risky decision making
- Yoga
- Male offenders