نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار پژوهشگاه تربیت بدنی
2 دانشجوی دکتری دانشگاه تهران
چکیده
هدف از اجرای این پژوهش، بررسی تأثیر بازخورد عمومی و غیرعمومی بر اجرا و یادگیری حرکتی کودکان کمتوان ذهنی آموزشپذیر براساس دو دیدگاه متفاوت به تواناییها میباشد. گروه نمونۀ پژوهش شامل 30 کودک کمتوان ذهنی آموزشپذیر بود که به دو گروه بازخورد عمومی و غیرعمومی تقسیم شدند و دو آزمایش را اجرا نمودند. در آزمایش اول از افراد خواسته شد تا توسط یک توپ فوتبال، به هدفی مشخص با پا شوت بزنند. در این تکلیف، تفاوتی بین دو گروه در دورۀ تمرینی مشاهده نگردید (P=0.918). زمانی که هر دو گروه بازخورد منفی دریافت نمودند، ارائۀ بازخورد عمومی منجر به نامطلوببودن اجرا نسبت به بازخورد غیرعمومی گشت (P=0.003). در آزمون یادداری نیز گروه تمرین عمومی عملکرد پایینتر و معناداری را نسبت به گروه بازخورد غیرعمومی داشتند (P=0.001). علاوهبراین، آزمایش دوم تأثیرات پایدار بیشتری را مورد بررسی قرار داد. نتایج آزمونهای یادداری که یک روز پس از تمرین تکلیف پرتابی انجام گردید نشان داد زمانی که بازخورد منفی ارائه گشت، آزمودنیهایی که بازخورد غیرعمومی را در زمان اجرای تکلیف دریافت کرده بودند، عملکرد بهتری نسبت به گروه بازخورد عمومی داشتند (P<0.05). این یافتهها اهمیت جملهبندی (نوع کلمات و شیوۀ بیان) بازخورد را اثبات نموده و نشان میدهد بازخورد غیرعمومی در اجرا و در یادگیری حرکتی مؤثرتر از بازخورد عمومی میباشد و مربیان هنگام ارائۀ بازخورد باید بر جنبههایی از تواناییها که قابلیادگیری است تأکید داشته باشند.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Consideration to different view of abilities: The effect of generic versus non-generic feedback on motor learning of mentally disabled children
نویسندگان [English]
- Ali Kashi 1
- zohreh shirvaniha 2
چکیده [English]
The aim of this study was to examine the effect of generic and non-generic feedback on motor performance and learning in mentally retarded children based on two approaches about abilities. 30 mentally retarded children were selected and divided into two generic and non-generic feedback groups and performed two experiments. In the first experiment, subjects were asked to kick a soccer ball into a specific target. During the acquisition period there was no difference between the two groups (P=0.918). However, after receiving negative feedback, providing generic feedback resulted in worse performance than non-generic feedback (P=0.003). In retention test, providing generic feedback during practice caused worse performance (P=0.001). In second experiment we examined more permanent consequences. Results of retention test, performed one day after practicing a throwing task, showed that participants who received non-generic feedback during practice outperformed the generic feedback group, after receiving a negative feedback statement (P<0.05). The findings demonstrated the importance of the wording of feedback (type and manner of expression) and showed that non-generic feedback is more effective in performance and learning process than generic feedback and in providing feedback coaches should emphasis on some aspects of ability that is learnable.
کلیدواژهها [English]
- Ability
- Positive and Negative Feedback
- Generic and Non-Generic Feedback
- Mentally Disabled Children